Miasto z przylegającymi do niego terytoriami zostało włączone w skład ZSRR po II wś. Dziś Kaliningrad to centrum najbardziej zachodniego regionu Rosji, które nie graniczy z innymi częściami państwa. Niemniej jednak, będąc forpocztą Rosji w Europie, miasto jest dumne ze swojej niemieckiej historii i stara się zachować dziedzictwo przodków.

Kaliningrad (dawniej Królewiec) był założony w 1255 roku przez Krzyżaków, a współczesny status miejski otrzymał w 1724 roku.

Miasto odgrywało bardzo ważną rolę w europejskim życiu międzynarodowym. Z nim związane jest stworzenie pierwszego na świecie państwa protestanckiego – Prus Książęcych. Uniwersytet w Królewcu, założony w 1544 roku, stał się centrum przyciągającym działaczy nauki i kultury.

1. ©Sputnik/Igor Zarembo/Widok rosyjskiego żaglowca "Kruzensztern", który wyruszył w kolejny rejs z Kaliningradu
2. ©Sputnik/Igor Zarembo/Kościół Królowej Luizy w Kaliningradzie
3. ©Sputnik/Vladimir Fedorenko/"Wioska rybacka" w Kaliningradzie
4. ©Sputnik/Igor Zarembo/Część fortyfikacji Friedrichsburg w Kaliningradzie

W Królewcu całe swoje życie przeżył wielki filozof Immanuel Kant, urodził się i uczył się tutaj pisarz rnst Theodor Amadeus Hoffmann. Tutaj żyli i pracowali filozofowie Johann Herder i Johann Fichte, astronom Friedrich Bessel, kompozytor Richard Wagner, filozofka Hannah Arendt i wielu innych.

W ciągu całej swojej dotychczasowej historii Królewiec był nierozerwalnie związany z historią Rosji. Car Piotr I uczył się tu podstaw artylerii, a możliwe, że podpatrzył tu budowę umocnionych fortyfikacji, co przydało mu się przy budowie Kronsztadtu. Królewiec odwiedzali caryca Katarzyna II, historyk Karamzin, wódz wojenny Kutuzow, poeci Żukowski, Baratynski, Niekrasow i Majakowski. A w 1758 roku podczas wojny siedmioletniej miasto na kilka lat weszło w skład Imperium Rosyjskiego.

Jednak to nie związki historyczne, ale położenie Królewca – niezamarzającego portu na Morzu Bałtyckim – odegrało kluczową rolę w jego losie w 1945 roku. Po konferencji w Poczdamie część niemieckiej prowincji Prusy Wschodnie została przekazana Związkowi Radzieckiemu, a 4 lipca 1946 roku Królewiec został przemianowany w Kaliningrad.

©Sputnik/Igor Zarembo/Bursztyn z inkluzją pradawnych owadów z kolekcji kaliningradzkiego Muzeum Bursztynu

Morze podarowało miastu jego największy skarb – 90% światowych zapasów bursztynu znajduje się na wybrzeżu obwodu kaliningradzkiego. Bursztyn ma tutaj własne muzeum i fabrykę, swoich miłośników i kolekcjonerów. W Kaliningradzie można kupić dowolny wyrób z bursztynu.

Legenda o pochodzeniu bursztynu opowiada o córce władcy mórz, pięknej Juracie, która pokochała prostego rybaka Kastytisa. Dowiedziawszy się o tym rozgniewany ojciec Juraty uderzeniem pioruna zabił rybaka, a nieposłuszną córkę przykuł do ruin podwodnego zamku. Od tej pory Jurata opłakuje ukochanego, a morskie fale wyrzucają na brzeg jej łzy pod postacią bursztynów.

W Kaliningradzie została stworzona i tutaj zniknęła bez śladu słynna Bursztynowa Komnata, podarowana Piotrowi I przez króla Fryderyka Wilhelma I. Podczas II wś została wywieziona przez niemieckie wojska z Carskiego Sioła pod Petersburgiem i znów znalazła się we wschodnich Prusach. W królewskim zamku w Królewcu w styczniu 1945 roku widziano ją po raz ostatni, od tej pory słuch po niej zaginął.

Budynek Katedry to główna atrakcja turystyczna Kaliningradu. Po raz pierwszy wzmianki o niej pojawiają się w dokumentach datowanych na 1330 rok, a koniec budowy nastąpił w 1380 roku. Podczas II wś budynek został mocno zniszczony: wszystkie dekoracje przepadły, pozostały praktycznie gołe ściany. Przez długi czas kościół znajdował się w opłakanym stanie, a w 1992 roku rozpoczęła się jego restauracja.

Dziś w Katedrze mieści się muzeum, w którym można zapoznać się z historią miasta, zobaczyć kolekcję monet i banknotów oraz drewnianą zdobioną bibliotekę. Umieszczono tu dwa organy, jedne z największych w Europie. Miłośnicy muzyki klasycznej i religijnej powinni pobywać na tutejszych koncertach. Tutaj, u ścian katedry, znajduje się mogiła Immanuela Kanta, a w części ołtarzowej pochowano członków dynastii Hohenzollernów, rządzących Prusami.

1. ©Sputnik/Igor Zarembo/Widok na Katedrę od strony rzeki Pregoły w Kaliningradzie
2. ©Sputnik/Igor Zarembo/Katedra w dawnym zabytkowym rejonie miasta – Knipawa
3. ©Sputnik/Igor Zarembo/Widok na wieżę Katedry z parku rzeźb z 2 poł. XX wieku na Wyspie Kanta w Kaliningradzie
4. ©Sputnik/Igor Zarembo/Trójstronny zegar na wieży katedry w Kaliningradzie

Muzeum Oceanów zainteresuje i dzieci, i dorosłych: przedstawiono w nim makiety statków, morskie mapy, eksponaty związane z odkryciami geograficznymi, archeologią i rybołówstwem. Najważniejsze, że odwiedzających muzeum czekają nie tylko eksponaty za witryną, ale prawdziwe okręty, które można podziwiać również od środka!

Wśród okrętów muzeum jest słynny na całym świecie "Witiaź", okręt naukowo-badawczy, który przepłynął 800 000 mil, był miejscem pracy naukowców z 20 państw świata i podejmował na swoim pokładzie Thora Heyerdahla i Jacquesa-Yvesa Cousteau. Można zwiedzić pokład prawdziwego okrętu podwodnego B-413. To jedyny przedatomowy okręt podwodny, który pozostał w Rosji i został zachowany w takim stanie, w jakim opuścił rosyjską flotę.

1. ©Sputnik/Igor Zarembo/Makiety holowników wystawione na mistrzostwach świata w modelowaniu statków w Muzeum Oceanów
2. ©Sputnik/Igor Zarembo/Budynek Muzeum Oceanów w Kaliningradzie
3. ©Sputnik/Igor Zarembo/Zwiedzający oglądają ekspozycję "Głębia" w nowym budynku Muzeum Oceanów

Pół godziny jazdy z Kaliningradu znajduje się Mierzeja Kurońska, długi i wąski pas lądu, który ciągnie się wzdłuż brzegu Morza Bałtyckiego od rosyjskiego Zielonogradska do litewskiej Kłajpedy. Długość mierzei wynosi prawie 100 km. Piaskowe diuny sąsiadują tu z lasami sosnowymi, a kąpać się można zarówno w słonej wodzie Bałtyku, jak i w słodkiej wodzie Zatoki Kurońskiej. W okresie migracji nad mierzeją przelatuje do miliona ptaków. W 2000 roku Mierzeja Kurońska została wpisana na Listę Dziedzictwa UNESCO.

1. ©Sputnik/Alexander Zinoviev/Widok roztaczający się z punktu widokowego na wzniesienie Efa w parku narodowym "Mierzeja Kurońska"
2. ©Sputnik/Igor Zarembo/Tańczący Las na Mierzei Kurońskiej
3. ©Sputnik/Igor Zarembo/Lis w parku narodowym "Mierzeja Kurońska"

W Kaliningradzie przyjemnie jest po prostu spacerować po ulicach, bowiem architektura tego miasta to zadziwiające połączenie historii i współczesności. Mieszkańcy starają się chronić dziedzictwo europejskie: miejskie bramy, liczne zamki, kościoły.

Ponadto, Kaliningrad to bardzo zielone miasto, przypominające raczej park z egzotycznymi roślinami. Lipy, czerwone klony, platany, buki, kasztany i orzechy – drzewa z całego świata przyozdabiają przestrzeń miejską.

Kaliningrad nie wchodzi w grupę miast głównych meczy nadchodzących Mistrzostw Świata w piłce nożnej, tutaj odbędą się tylko cztery mecze etapu grupowego: 16, 22, 25 i 28 czerwca. Mecze odbędą się na stadionie przeznaczonym dla 35 tysięcy widzów.

Stadion ma owalny kształt i mieści się na wyspie Oktiabrskij. Według projektu 10 tysięcy miejsc po przeprowadzeniu MŚ zostanie zdemontowanych. Na placu nie planuje się budowy ruchomego dachu, a tylko daszki, których wymaga FIFA. Po przeprowadzeniu mistrzostw arena stanie się domem miejscowego klubu piłkarskiego "Bałtyka". Nowy stadion będzie wielozadaniowy: oprócz meczy piłkarskich będą się na nim odbywać zawody w innych dyscyplinach sportowych oraz koncerty. W tej chwili w Kaliningradzie jest tylko jeden stadion na 16 tysięcy widzów zbudowany w 1892 roku.

Nadchodzące mistrzostwa świata stymulowały lokalne władze do zajęcia się rekonstrukcją wyspy Oktiabrskij, która na przestrzeni wieków była pusta i nie wykorzystywano jej pod zabudowę. Według projektu, wokół stadionu wyrośnie dzielnica z parkami, przystanią i nadbrzeżnymi promenadami.

Samolotem: Podróż samolotem zajmie około dwóch godzin, wiza nie jest potrzebna. Ten wariant jest najkorzystniejszy zarówno dla rosyjskich, jak i zagranicznych kibiców.

Pociągiem: Obwód kaliningradzki jest enklawą i nie graniczy z innymi regionami Rosji, a jedynie z krajami UE – z Litwą i z Polską. Podczas podróży pociągiem będziecie dwukrotnie przekraczać rosyjską granicę. Powinniście mieć przy sobie paszport kibica lub wielokrotną wizę rosyjską. Z Moskwy do Kaliningradu pociąg jedzie prawie całą dobę.